Fladdergasten

Fladdergasten  

Mijn Hypericum bloeit! Een mooie, gele heester die later weer zorgt voor prachtige roodbruine besjes. Als ik niet weet hoe een plant heet, dan app ik – dat is veilig en zonder boetes – mijn moeder. Zij helpt mij altijd weer aan de namen en geeft gelijk wat tips hoe ik ze moet verzorgen. Steevast zegt ze ‘geef veel water,dan kunnen ze goed aanslaan’ en met ‘liefde en zorg’ komt het vast allemaal goed. En ze heeft gelijk, ik heb zelfs wat plantjes kunnen reanimeren op die manier.
Maar ik maakte me wel een beetje zorgen dat wanneer de vogels de besjes van de Hypernicum eten, ze dan misschien ‘hyper’ worden? Ik heb nogal wat ADHD-ers in mijn tuin, u kent ze wel Andere Dieren dan Huis Dieren, ik noem ze liever tuindieren. Maar mijn moeder heeft me gerustgesteld, vogels worden niet hyper en ik geloof haar.

De tuindieren zorgen elke keer weer voor veel reuring in mijn tuin. Vader en moeder koolmees waren er bijvoorbeeld weer klaar mee, het vogelhuisje werd te klein voor de koters. Tijd om uit te vliegen! Tijd voor een stukje thuis onderwijs in de tuin. De schoolmees gaf uitleg - met keurig een wormlengte afstand tussen de kinderen - hoe ze de wijde wereld in moesten vliegen.

‍
Ik word daar stil van.
En in die stilte komen de volgende fladdergasten, meneer en mevrouw ekster. Zij komen altijd met veel kabaal aan en lopen dan met grote stappen over mijn gazon. Ze ruimen netjes de wormen op die door de mees kinderen zijn achtergelaten. Sluiten af met een badje en weg zijn de baddergasten. Ondertussen zie ik mademoiselle merel met haar kerel schielijk de pergola induiken, vertelt mevrouw duif koerend haar verhaal en is meneer duif het daar weer roerend mee eens. U hoort het, er gebeurt hier altijd wat.

Als we nu allemaal zorgen voor wat meer groen en minder tegels, dan kunt u straks ook zulke verhalen vertellen. Mijn levende tuin, elke dag een feestje!

Ida – blog02 - mei 2020

‍